Je herkent ze meteen. Mannen die je in eerste instantie omverblazen met hun charme, maar zodra je iets dieper graaft... stuit je op lucht.
Hoe overleef ik de jungle?
Er zijn twee klassieke valkuilen waar vrouwen massaal in tuimelen als het op relaties aankomt. En nee, het zijn niet de valkuilen van sokken op de vloer of het standaardantwoord "Niks" op de vraag wat er scheelt. Ik heb het over de grote dingen. Gedrag. Prioriteiten. Het verschil tussen mooie woorden en wat iemand echt doet.
'Heb je al iemand?' Het is de vraag die me altijd gesteld wordt op familiefeestjes, etentjes met vrienden en zelfs in de supermarkt. Ik zie ze denken: wat is er mis met haar? Alsof mijn status van 'single' een tijdelijke aandoening is, iets wat zo snel mogelijk opgelost moet worden.
Na de eerste paar dates had ik het spel door. Of, dat dacht ik toch! Maar toen ontdekte ik een ander level in dit spel: de paradox van mannelijke communicatie.
Hoe reageer je op een dating app als een wildvreemde zegt dat je de mooiste ogen hebt die hij ooit heeft gezien? En op dubbelzinnige opmerkingen? Was dat een grap, of was dat... serieus? Ik had geen idee, want ik kon geen glimlach, frons of knipoog zien. Dus daar zat ik, Sherlock Holmes-gewijs de toon en intenties van een wildvreemde...
Toen mijn man onverwachts overleed, kwam ik in een tornado van emoties terecht. Maar toen de eerste schok wegzakte, kwam er een ander soort achtbaan: de ontdekkingstocht naar zijn trouw… of eerder het gebrek daaraan. Het begon met een vaag vermoeden. Al al snel ontdekte ik dat mijn man zo'n beetje een volwaardig polygamist was, maar dan zonder...