Hoe reageer je op een dating app als een wildvreemde zegt dat je de mooiste ogen hebt die hij ooit heeft gezien? En op dubbelzinnige opmerkingen? Was dat een grap, of was dat... serieus? Ik had geen idee, want ik kon geen glimlach, frons of knipoog zien. Dus daar zat ik, Sherlock Holmes-gewijs de toon en intenties van een wildvreemde te ontcijferen.
Maar goed, na wat ongemakkelijke openingszinnen begon ik het spelletje te begrijpen. Binnen een paar dagen had ik tientallen matches, wat me eerlijk gezegd een beetje verbaasde. Soms lijkt het alsof mannen gewoon elke vrouw naar rechts swipen, net zolang tot er een match is. Maar soit, mijn flirtavontuur ging van start en ik had er lol in. "Let the fun begin!" dacht ik en dat deed het ook.
Iedere match had zijn eigen stijl van communiceren. Sommigen wilden weten wat mijn favoriete pasta was (oké, interessant), terwijl anderen meteen diepe gesprekken wilden voeren. En dan waren er natuurlijk de mannen die subtiel probeerden te ontdekken hoe ver ik bereid was te gaan en lieten vermoeden dat ze vooral op zoek waren naar een avontuurtje. Eerlijk? Wat heb ik veel geleerd over de mannelijke psyche!
Na een tijdje begon ik patronen te zien. Mannen zijn voorspelbaar, dat is een feit. Maak een grappige opmerking en je kunt bijna met een blinddoek voorspellen hoe ze reageren. Ik ontwikkelde een zesde zintuig voor welk type geflirt bij welk soort man hoorde. De getrouwde mannen? Die hebben een heel eigen stijl: meestal te charmant, een beetje te goed in het maken van complimenten en verrassend vaak heel filosofisch. De mannen die enkel uit zijn op one night stands? Die houden het vooral oppervlakkig, met opmerkingen als: "Wat heb jij prachtige benen" of, mijn persoonlijke favoriet: "Ben je ook zo spontaan als je er uitziet?" (Spoiler: ik ben spontaan genoeg om ze onverbiddelijk te blokkeren).
Het duurde niet lang voordat ik doorhad dat je het beste kunt balanceren tussen flirten en een serieuzer gesprek. Flirten mag dan een spel zijn, maar het is wel het spel dat leidt tot het echte werk: een date. Mijn ervaring? Blijf niet te lang hangen in eindeloze gesprekken online. Zonder een beetje actie dooft het gesprek uit, of – en dat is soms net zo frustrerend – word jij geblokkeerd voordat je het zelf kunt doen.
Maar zonder een beetje flirten, komt die date er vaak helemaal niet. Flirten is een soort ijsbreker, een manier om te laten zien dat je niet alleen serieus bent, maar ook een beetje humor hebt en plezier kunt maken. En zeg nu zelf: het geeft een boost aan je zelfvertrouwen. En dat kan iedereen altijd en overal gebruiken.
Ze zeggen het zo vaak dat het bijna irritant wordt: "Je moet eerst zelfliefde vinden voor je opnieuw kan liefhebben."
Ik rolde altijd een beetje met mijn ogen. Zelfliefde klonk te veel als een Instagram-quote. Maar goed… clichés zijn clichés omdat ze meestal waar zijn. Ook deze.
Het begon allemaal met een kapotte lamp en een Ikea kast die niet recht wilde staan. Pas toen merkte ik hoeveel ik zelf moest oplossen als single. YouTube werd mijn beste vriend. Uren zat ik te kijken naar tutorials van mannen met schroevendraaiers en veel te veel enthousiasme. Na een tijdje kon ik het allemaal zelf. En ik was...
Zijn profielfoto's zagen er veelbelovend uit: verzorgd, zelfverzekerd, met die typische glimlach van een man die weet dat hij goed op foto staat. Gelukkig deed de werkelijkheid niets af aan die charme. Jo was knap, galant en het gesprek liep vlot, al babbelde hij nét iets te veel over zijn werk. En over zijn ex(en). Ja, meervoud. En over...
In het begin vond ik het alleen zijn ronduit ellendig. Niet omdat ik niet van rust hou, maar omdat stilte soms hard kan klinken. Vooral op zaterdagavond, met een lege zetel naast je en Netflix die vraagt of je "nog steeds kijkt". Ja, natuurlijk kijk ik nog, wie anders?
