Eindejaar, koppels en ik

De eindejaarsperiode is geen fan van singles.
En singles zijn ook geen grote fan van de eindejaarsperiode. Plots lijkt iedereen gekoppeld. Zelfs mensen waarvan je denkt: hé, jij ook al? 

Je voelt het overal. In de straten, waar koppels hand in hand lopen. In films waarin iedereen net vóór Kerst onverwacht de liefde van zijn leven tegen het lijf loopt. In een sneeuwbui. Met een warme chocolademelk. 

En dan komt twaalf uur.
De seconden tellen af en met elke tik wordt het intiemer. Middernacht is voor koppels. Er wordt vastgepakt, gekust, en jij denkt: gelukkig heb ik tenminste een goed glas in mijn hand.

Dan komen de vragen. Altijd goedbedoeld.
"Maar hoe komt het eigenlijk dat jij nog altijd single bent? Want ja… je ziet er goed uit, je bent verstandig, lief,..."
Alsof single zijn een fout is die iemand nog moet repareren. Alsof er ergens een vinkje ontbreekt. Alsof er iets mis met je is.

Maar dit is het ding.
Als ik terugkijk naar het voorbije jaar, voelt het eigenlijk gewoon… goed.
Want het was eigenlijk best oké. Meer dan oké zelfs.

Ik ben een jaar gelukkig geweest. Niet altijd groots of uitbundig, maar wel oprecht.
Ik heb gelachen tot mijn buik pijn deed met vriendinnen. Van die lachbuien waarbij je bijna vergeet waarom je lachtte. Ik heb nieuwe mensen ontmoet die ver van mijn persoonlijkheid af stonden en precies daardoor mijn wereld groter maakten. 

Ik ben letterlijk uit mijn comfortzone gestapt tijdens burlesque-lessen. Niemand wist dat ik zo ritmisch (of juist niet) kon bewegen, en ik heb mezelf nog nooit zo sensueel gevoeld. Niet omdat iemand me dat liet voelen, maar omdat ik het mezelf toestond. 

Mijn werk bleef een creatieve achtbaan: van brainstorms die alle kanten op schoten, tot deadlines die me uitdaagden. Maar het is juist die chaos die me scherp houdt, die me uitdaagt en laat lachen tegelijk. 

Ik heb mooie reizen gemaakt en onderweg momenten verzameld die ik alleen kan beschrijven als klein geluk: een zonsondergang, een goed glas wijn op een terrasje, een gesprek met een vriendin die je de wereld op een andere manier laat zien.

En ja, ik heb heel wat wijntjes gedronken met mijn dochter. Gesprekken gevoerd die je alleen maar hebt als je de tijd neemt. En als je elkaar écht ziet.

Dus ja, om twaalf uur sta ik daar misschien niet in iemands armen.
Maar ik sta wel stevig in mijn eigen leven.

En als dit is wat 'er iets mis zijn' betekent…
dan teken ik daar zonder twijfel voor.
Happy New Year! xxx