Zijn profielfoto's zagen er veelbelovend uit: verzorgd, zelfverzekerd, met die typische glimlach van een man die weet dat hij goed op foto staat. Gelukkig deed de werkelijkheid niets af aan die charme. Jo was knap, galant en het gesprek liep vlot, al babbelde hij nét iets te veel over zijn werk. En over zijn ex(en). Ja, meervoud. En over...
In het begin vond ik het alleen zijn ronduit ellendig. Niet omdat ik niet van rust hou, maar omdat stilte soms hard kan klinken. Vooral op zaterdagavond, met een lege zetel naast je en Netflix die vraagt of je "nog steeds kijkt". Ja, natuurlijk kijk ik nog, wie anders?
Soms wil je gewoon weer dat ouderwetse gevoel: iemand spontaan ontmoeten, zonder dating app. Een vip event leek me een leuke kans om iemand op een andere manier te leren kennen dan via het digitale gedoe. Wie weet ontstaat daar een leuke babbel, een vonk(je), een dansje. Want stiekem dromen we er toch allemaal van dat je hem gewoon...
Niemand bereidt je voor op rouwen. Je krijgt clichés als "het wordt beter met de tijd" of "hou je sterk". Maar wat niemand me vertelde, was dat ik in volle rouw plots een ontembaar verlangen naar seks zou krijgen. Zo hevig dat ik me soms afvroeg of ik niet compleet gek geworden was.
Ik leerde Dirk kennen op een datingapp. Het waren niet zijn foto's die me aanspraken, maar zijn profieltekst. Soms is het iets kleins waardoor je denkt: ja, deze persoon begrijpt het leven een beetje zoals ik. Hij schreef authentiek en open. En ergens tussen de zinnen door las ik dat hij, net als ik, wist wat verlies was.
Na een reeks dates met mannen die hun diploma als persoonlijkheidskenmerk gebruikten, besloot ik mijn datingfilters eens te herbekijken. Dat vinkje "hoger opgeleid"? Schrappen maar. Want tja… een masterdiploma garandeert geen volwassen gedrag en het zegt zelden iets over emotionele intelligentie.
Er zijn van die mannen… Je weet wel, ze komen je leven binnen met een blik waar je de rest van de dag licht van in het hoofd blijft. Guy was zo iemand. Niet de klassieke adonis maar hij had iets. Iets ongrijpbaars. Een mysterieuze blik die zei: "Ik wil alleen jou." En ik… ik smolt. Slappe knieën, hartslag 180 en hersenen op stand-by. ...
Soms denk ik dat ik mijn roeping gemist heb. Ik had geen marketeer moeten worden. Ik had een praktijk moeten openen als liefdescoach voor gekwetste, verdwaalde vrijgezellenmannen.
Je kent het moment wel: de date loopt op z'n einde, het gesprek kabbelt voort… en dan verschijnt daar ineens de rekening. Niet zomaar een papiertje, maar een soort test. Alsof je moet kiezen tussen principe of gevoel, onafhankelijkheid of overgave.
Ik las laatst een quote die me even deed stilstaan. "Date people you can learn from. Not in the toxic way. Intellectually, sexually, emotionally and financially. All four together is even more amazing."
