Alle artikelen

Ik zat op een zonnig terras, glas rosé in de hand, toen een vriendin plots zei:
"Wist jij dat de vibrator eigenlijk is uitgevonden door dokters die vrouwen een orgasme gaven tegen hysterie?"

We hadden besloten om onze zomervakantie net iets anders aan te pakken. Geen overvolle toeristische trekpleisters, geen strak reisschema. Alleen wij twee.

Na een reeks dates met mannen die hun diploma als persoonlijkheidskenmerk gebruikten, besloot ik mijn datingfilters eens te herbekijken. Dat vinkje "hoger opgeleid"? Schrappen maar. Want tja… een masterdiploma garandeert geen volwassen gedrag en het zegt zelden iets over emotionele intelligentie.

Er zijn van die mannen… Je weet wel, ze komen je leven binnen met een blik waar je de rest van de dag licht van in het hoofd blijft. Guy was zo iemand. Niet de klassieke adonis maar hij had iets. Iets ongrijpbaars. Een mysterieuze blik die zei: "Ik wil alleen jou." En ik… ik smolt. Slappe knieën, hartslag 180 en hersenen op stand-by. ...

Soms denk ik dat ik mijn roeping gemist heb. Ik had geen marketeer moeten worden. Ik had een praktijk moeten openen als liefdescoach voor gekwetste, verdwaalde vrijgezellenmannen.

Je kent het moment wel: de date loopt op z'n einde, het gesprek kabbelt voort… en dan verschijnt daar ineens de rekening. Niet zomaar een papiertje, maar een soort test. Alsof je moet kiezen tussen principe of gevoel, onafhankelijkheid of overgave.

Ik las laatst een quote die me even deed stilstaan. "Date people you can learn from. Not in the toxic way. Intellectually, sexually, emotionally and financially. All four together is even more amazing."

Vroeger had je koffie. Punt. Je dronk 'm zwart, met suiker, met melk, of - als je geluk had - met een toefje slagroom. Niemand vroeg of je havermelk wilde, of je bonen uit Guatemala kwamen, of je voorkeur gaf aan een flat white, een cortado of een matcha latte met een vleugje kaneel. Je had koffie. Klaar.

Toen ik net mijn eerste onwennige stappen zette op het datingpad, was ik nog een zalig naïeve dromer. De jungle was voor mij een romantisch grasveld vol charmante mannen met serieuze bedoelingen. Tot ik Bert ontmoette.

Er zijn twee klassieke valkuilen waar vrouwen massaal in tuimelen als het op relaties aankomt. En nee, het zijn niet de valkuilen van sokken op de vloer of het standaardantwoord "Niks" op de vraag wat er scheelt. Ik heb het over de grote dingen. Gedrag. Prioriteiten. Het verschil tussen mooie woorden en wat iemand echt doet.

Soms heb je iemand nodig die je een spiegel voorhoudt. Zo'n vriendin die precies weet wat ze moet zeggen om je aan het denken te zetten. Zo heb ik er eentje. Jaren geleden, vanaf de eerste dag dat ik in Leuven aankwam om te studeren, waren we onafscheidelijk. Onze levens gingen verschillende richtingen uit, maar de laatste jaren zien...

Ik weet niet wat het is met koppels, maar zodra ze een vrijgezel in het wild spotten, krijgen ze koppeldrang. Zo ook op het feestje waar ik was uitgenodigd. Toen duidelijk werd dat er slechts twee singles waren, werden we strategisch naast elkaar geplaatst. En zo werd Cris ongevraagd mijn plus one. Cris, of eigenlijk, Christian. Maar Cris vond...

Ik had besloten datingapps nog één laatste keer een kans te geven. Gewoon om te zien of er misschien toch nog een man rondliep die begreep dat daten meer is dan een sprint naar de slaapkamer. Dit keer wilde ik het anders aanpakken: eerst een paar leuke dates, kijken of er echt een klik was en pas daarna beslissen of er meer in zat. ...

Peter. Hij was de eerste man die mijn hart weer wakker schudde toen ik dacht dat het voorgoed stil zou blijven. Er was chemie – geen lichte vonkjes, maar een allesverslindend vuurwerk. Hij zag me, dacht ik. Misschien zelfs beter dan ik mezelf op dat moment zag. En toch wist ik al snel dat hij me nooit echt zou zien....

Soms krijg je een berichtje dat je even uit je evenwicht brengt. Zo'n onverwachte ping van Messenger met een naam die je niet meteen herkent. Ik keek naar de profielfoto. En nog eens. En nog eens. Want bij mannen is het niet altijd eenvoudig om ze na tientallen jaren te herkennen. Minder haar, andere bril, en soms die...

'Heb je al iemand?' Het is de vraag die me altijd gesteld wordt op familiefeestjes, etentjes met vrienden en zelfs in de supermarkt. Ik zie ze denken: wat is er mis met haar? Alsof mijn status van 'single' een tijdelijke aandoening is, iets wat zo snel mogelijk opgelost moet worden.

Met een klein hartje zei ik ja. Ja, tegen Erwin, die me uitnodigde voor een swingende en open-minded avond. Hoe dichter de datum naderde, hoe meer ik begon te twijfelen. Wat trek je in godsnaam aan naar zo'n gelegenheid? Iets gewaagds of toch liever iets subtiels? Na eindeloos wikken en wegen koos ik voor iets dat beide was: sexy, maar...