Alle artikelen

Mannen op datingapps blijven me verbazen. Hun foto's vooral. Hoe ze het telkens weer voor elkaar krijgen om zichzelf te fotograferen in het slechtst mogelijke licht, is bijna een talent op zich. Vaak lijkt het alsof de foto is genomen tussen de wasmand en het strijkijzer, op een moment dat niemand het mocht weten.

Soms wil je gewoon weer dat ouderwetse gevoel: iemand spontaan ontmoeten, zonder dating app. Een vip event leek me een leuke kans om iemand op een andere manier te leren kennen dan via het digitale gedoe. Wie weet ontstaat daar een leuke babbel, een vonk(je), een dansje. Want stiekem dromen we er toch allemaal van dat je hem gewoon...

Mijn vingers verstrengelden zich met die van David. Het zachte kneepje voelde als een geheim dat hij nog niet wilde verklappen. Terwijl we over de kasseien naar het kleine restaurant slenterden, was David niet zomaar David. Die ondeugende twinkeling in zijn ogen en het feit dat hij zich bij het buitengaan al Raphaël noemde… Het spelletje met onze...

Niemand bereidt je voor op rouwen. Je krijgt clichés als "het wordt beter met de tijd" of "hou je sterk". Maar wat niemand me vertelde, was dat ik in volle rouw plots een ontembaar verlangen naar seks zou krijgen. Zo hevig dat ik me soms afvroeg of ik niet compleet gek geworden was.

Soms vraag ik me af of ik een foutje in mijn bedrading heb. Ik vind mannen vaak leuk, gezellig, interessant. Ik kan uren met iemand praten, lachen, overeenkomsten ontdekken… en toch: verliefd word ik bijna nooit. Ik wou dat het anders was. Echt. Hoe fijn zou het zijn om gewoon verliefd te worden, zonder dat ik mezelf steeds afvraag...

Ik leerde Dirk kennen op een datingapp. Het waren niet zijn foto's die me aanspraken, maar zijn profieltekst. Soms is het iets kleins waardoor je denkt: ja, deze persoon begrijpt het leven een beetje zoals ik. Hij schreef authentiek en open. En ergens tussen de zinnen door las ik dat hij, net als ik, wist wat verlies was.

Ik zat op een zonnig terras, glas rosé in de hand, toen een vriendin plots zei:
"Wist jij dat de vibrator eigenlijk is uitgevonden door dokters die vrouwen een orgasme gaven tegen hysterie?"

We hadden besloten om onze zomervakantie net iets anders aan te pakken. Geen overvolle toeristische trekpleisters, geen strak reisschema. Alleen wij twee.

Na een reeks dates met mannen die hun diploma als persoonlijkheidskenmerk gebruikten, besloot ik mijn datingfilters eens te herbekijken. Dat vinkje "hoger opgeleid"? Schrappen maar. Want tja… een masterdiploma garandeert geen volwassen gedrag en het zegt zelden iets over emotionele intelligentie.

Er zijn van die mannen… Je weet wel, ze komen je leven binnen met een blik waar je de rest van de dag licht van in het hoofd blijft. Guy was zo iemand. Niet de klassieke adonis maar hij had iets. Iets ongrijpbaars. Een mysterieuze blik die zei: "Ik wil alleen jou." En ik… ik smolt. Slappe knieën, hartslag 180 en hersenen op stand-by. ...

Soms denk ik dat ik mijn roeping gemist heb. Ik had geen marketeer moeten worden. Ik had een praktijk moeten openen als liefdescoach voor gekwetste, verdwaalde vrijgezellenmannen.

Je kent het moment wel: de date loopt op z'n einde, het gesprek kabbelt voort… en dan verschijnt daar ineens de rekening. Niet zomaar een papiertje, maar een soort test. Alsof je moet kiezen tussen principe of gevoel, onafhankelijkheid of overgave.

Ik las laatst een quote die me even deed stilstaan. "Date people you can learn from. Not in the toxic way. Intellectually, sexually, emotionally and financially. All four together is even more amazing."

Vroeger had je koffie. Punt. Je dronk 'm zwart, met suiker, met melk, of - als je geluk had - met een toefje slagroom. Niemand vroeg of je havermelk wilde, of je bonen uit Guatemala kwamen, of je voorkeur gaf aan een flat white, een cortado of een matcha latte met een vleugje kaneel. Je had koffie. Klaar.

Toen ik net mijn eerste onwennige stappen zette op het datingpad, was ik nog een zalig naïeve dromer. De jungle was voor mij een romantisch grasveld vol charmante mannen met serieuze bedoelingen. Tot ik Bert ontmoette.

Er zijn twee klassieke valkuilen waar vrouwen massaal in tuimelen als het op relaties aankomt. En nee, het zijn niet de valkuilen van sokken op de vloer of het standaardantwoord "Niks" op de vraag wat er scheelt. Ik heb het over de grote dingen. Gedrag. Prioriteiten. Het verschil tussen mooie woorden en wat iemand echt doet.

Soms heb je iemand nodig die je een spiegel voorhoudt. Zo'n vriendin die precies weet wat ze moet zeggen om je aan het denken te zetten. Zo heb ik er eentje. Jaren geleden, vanaf de eerste dag dat ik in Leuven aankwam om te studeren, waren we onafscheidelijk. Onze levens gingen verschillende richtingen uit, maar de laatste jaren zien...

Ik weet niet wat het is met koppels, maar zodra ze een vrijgezel in het wild spotten, krijgen ze koppeldrang. Zo ook op het feestje waar ik was uitgenodigd. Toen duidelijk werd dat er slechts twee singles waren, werden we strategisch naast elkaar geplaatst. En zo werd Cris ongevraagd mijn plus one. Cris, of eigenlijk, Christian. Maar Cris vond...